Joie ! Joie ! Belle étincelle divine, Fille de l’Elysée,
Nous entrons l'âme enivrée Dans ton temple glorieux.
Ton magique attrait resserre Ce que la mode en vain détruit ;
Tous les hommes deviennent frères Où ton aile nous conduit.

Si le sort comblant ton âme, D'un ami t'a fait l'ami,
Si tu as conquis l’amour d’une noble femme, Mêle ton exultation à la nôtre!
Viens, même si tu n'aimas qu'une heure Qu'un seul être sous les cieux !
Mais vous que nul amour n'effleure, En pleurant, quittez ce choeur !

Tous les êtres boivent la joie, En pressant le sein de la nature
Tous, bons et méchants, Suivent les roses sur ses traces,
Elle nous donne baisers et vendanges, Et nous offre l’ami à l’épreuve de la mort, L'ivresse s’empare du vermisseau, Et le chérubin apparaît devant Dieu.

Heureux, tels les soleils qui volent Dans le plan resplendissant des cieux, Parcourez, frères, votre course, Joyeux comme un héros volant à la victoire!

Qu'ils s'enlacent tous les êtres ! Ce baiser au monde entier ! Frères, au-dessus de la tente céleste Doit régner un tendre père. Vous prosternez-vous millions d’êtres ? Pressens-tu ce créateur, Monde ? Cherche-le au-dessus de la tente céleste, Au-delà des étoiles il demeure nécessairement.

Freude, schöner Götterfunken,Tochter aus Elysium.
wir betreten feuertrunken,Himmlische, dein Heiligtum.
deine Zauber binden wieder,was die Mode streng geteilt,
alle Menschen werden Brüder,wo dein sanfter Flügel weilt.

Wem der große Wurf gelungen,eines Freundes Freund zu sein,
wer ein holdes Weib errungen,mische seinen Jubel ein!
Ja - wer auch nur eine Seele sein nennt auf dem Erdenrund!
Und wer's nie gekonnt, der stehle weinend sich aus diesem Bund!

Freude heißt die starke Federin der ewigen Natur!
Freude, Freude treibt die Räderin der großen Weltenuhr!
Blumen lockt sie aus den Keimen,Sonnen aus dem Firmament,
Sphären rollt sie in den Räumen,die des Sehers Rohr nicht kennt!

Freude, schöner Götterfunken,Tochter aus Elysium.
Wir betreten feuertrunken,Himmlische, dein Heiligtum.
Deine Zauber binden wieder,was die Mode streng geteilt,
alle Menschen werden Brüder,wo dein sanfter Flügel weilt

Joy, bright spark of divinity, Daughter of Elysium, Fire-inspired we tread Thy sanctuary. Thy magic power re-unites All that custom has divided, All men become brothers Under the sway of thy gentle wings.

Whoever has created An abiding friendship, Or has won A true and loving wife, All who can call at least one soul theirs, Join in our song of praise ; But any who cannot must creep tearfully Away from our circle.

All creatures drink of joy At nature's breast. Just and unjust Alike taste of her gift ; She gave us kisses and the fruit of the vine, A tried friend to the end. Even the worm can fell contentment, And the cherub stands before God !

Gladly, like the heavenly bodies Which He set on their courses Through the splendour of the firmament ; Thus, brothers, you should run your race, As a hero going to conquest.

You millions, I embrace you. This kiss is for all the world ! Brothers, above the starry canopy There must dwell a loving Father. Do you fall in worship, you millions ? World, do you know your Creator ? Seek Him in the heavens ! Above the stars must He dwell.

Gioia, bella scintilla di Dio, figlia dell'Eliso, noi entriamo ebbri d'ardore, o Celeste, nel tuo santuario. I tuoi incanti ricongiungono quello che la moda ha rigidamente separato;tutti gli uomini divengono fratelli dove la tua dolce ala si posa.

Colui, al quale è toccata la grande ventura di essere amico di un amico, colui che ha ottenuto una dolce donna unisca alla nostra la sua gioia! Si, chi anche soltanto un'anima può chiamare sua sulla terra! E chi non lo ha potuto si involi piangendo da questa riunione.

Tutti gli esseri suggono gioia dal petto della natura, tutti i buoni, tutti i cattivi, seguono la sua traccia rosea. Essa ci ha dato baci e uve, un amico provato fino alla morte; Anche al verme è stata data la voluttà e il cherubino sta innanzi a Dio.

Lieti, come i suoi soli volano per il magnifico piano del cielo, percorrete, o fratelli, il vostro cammino gloriosamente, come un eroe verso la vittoria.

Siate avvinti, o milioni! Questo bacio al mondo intero! Fratelli, sopra la volta stellata deve abitare un caro Padre. Vi prosternate, o milioni? Senti tu il Creatore, o mondo? Cercalo sopra la volta stellata! Egli deve abitare sopra le stelle!

O Radości, iskro bogów, kwiecie elizejskich pól
święta, na twym świętym progu staje nasz natchniony chór
Jasność twoja wszystko zaćmi, złączy, co rozdzielił los.
Wszyscy ludzie będą braćmi tam, gdzie twój przemówi głos.

Kto przyjaciel, ten niech zaraz stanie tutaj pośród nas,
i kto wielką miłość znalazł, ten niech z nami dzieli czas,
Z nami ten, kto choćby jedną duszę rozpłomienić mógł.
Ale kto miłości nie zna, niech nie wchodzi tu na próg.

Patrz, patrz: wielkie słońce światem biegnie, sypiąc złote skry,
jak zwycięzca, jak bohater - biegnij, bracie, tak i ty.
Radość tryska z piersi ziemi, Radość pije cały świat.
Dziś wchodzimy, wstępujemy na Radości złoty ślad.

Ona w sercu, w zbożu, w śpiewie, ona w splocie ludzkich rąk,
z niej najlichszy robak czerpie, z niej najwyższy niebios krąg.
Bracie, miłość niezmierzona mieszka pod namiotem z gwiazd,
całą ludzkość weź w ramiona i ucałuj jeszcze raz.

Wstańcie, ludzie, wstańcie wszędzie, ja nowinę niosę wam:
na gwiaździstym firmamencie miłość, miłość mieszka tam.
Wstańcie, ludzie, wstańcie wszędzie, ja nowinę niosę wam:
na gwiaździstym firmamencie miłość, miłość mieszka tam!

Slavă ție, stea curată
Voie bună pe pământ
Astăzi te simțim aproape
Sol din Rai cu soare sfânt.

Vraja ta aduce iară
Pe popor lângă popor
Toți pe lume frați noi suntem
Când apari ușor în zbor.
ultimul vers se poate găsi și tradus:
Când apari ușoară-n zbor
Sau
Unde-apari ușor în zbor.

Cine a avut norocul
De prieteni buni să dea
Cine știe ce-i iubirea
Lângă noi cântând să stea

Fericit un suflet drag
e poate face pe pământ
Cine n-a simțit iubirea
Plece dintre noi plângând.

Milioane strângeți rânduri
Tot mai sus urcând spre cer, urcând spre cer!